کد مطلب:49976 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » قرآن

آيات مربوط به موضوع و حكم حجاب را بيان فرماييد.

براي موضوع و حكم حجاب مي توان از جمله به دو آيه از قرآن كريم استناد نمود: 1- سوره نور، آيه 31: {A{/Bوَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلي جُيُوبِهِنَ {w1-22w}{I24:31I}/}...A}؛ {Mو به زنان با ايمان بگود ديدگان خود را [از هر نامحرمي ] فرو بندند و پاكدامني ورزند و زيورهاي خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه از آن پيداست و بايد روسري خود را بر گردن خويش [فرو] اندازند...M}. قسمت نخست آيه درباره احكام نگاه كردن بانوان به مردان است. و قسمت دوم آيه: {A[{/Bوَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها...{w10-17w}{I24:31I}/}]A} درباره احكام حفظ و رعايت حجاب شرعي است. واژه «ابداء» كه در آيه شريفه آمده است به معناي اظهار و آشكار نمودن است و مراد از «زينت» در آيه شريفه مواضع و جايگاه هاي زينت است؛ مانند: محل زينت هاي گوناگون از بدن كه ابداء و آشكار نمودن آنها جايز نيست مگر مواردي كه استثناء شده است؛ مانند: محل انگشتري (كه انگشتان دست و خود دست است) و محل سرمه كشيدن (كه چشمان است). واژه «خُمُر» كه در آيه شريفه وارد شده است لباس و جامه اي است كه بانوان با آن سر خود را مي پوشانند و بر سينه خود آويزان مي نمايند و معناي اين قسمت از آيه چنين است كه با اطراف خمر و مقنعه خود سرها و موها و شانه و سينه خود را بپوشانند. براي آگاهي بيشتر ر.ك: الميزان، ج 15، ص 111 و 112. دانشمندان و فقيهان نيز در بحث از آيه شريفه، روايات وارده را متذكر شده و مورد بحث قرار داده اند؛ از جمله مرحوم آيت اللَّه حكيم در ج 14 كتاب فقهي مشهور «مستمسك العروةالوثقي»، ص 27 مي گويد: در روايت صحيحه فضيل از امام صادق(ع) مي گويد: «از حضرت درباره نگاه به ساق دست زنان پرسيدم كه آيا از جمله زينتي است كه خداي سبحان در قرآن مي فرمايد: {A{/Bوَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَ {w23-28w}{I24:31I}/}A}؟ حضرت فرمود: «{Mآري آنچه به زير خمار و مقنعه است زينت است و آنچه زير دستبند است زينت است M}». {V(به نقل از وسائل الشيعه، كتاب نكاح، ابواب مقدمات نكاح، باب 109، ح 1)V} مقصود اين است كه صورت و دو كف جزء زينتي كه بايد پوشيده شود نيست و سر و گردن و ساق جزو زينتي است كه بايد پوشيده شود (خلاصه فرمايش آقاي حكيم) در روايت موثقه زرارة از امام صادق(ع) در آيه شريفه كه فرمود: {H{/Bإِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها{w14-17w}{I24:31I}/}H} مي فرمايد: «{Mزينت ظاهر و آشكار سرمه و انگشتري است M}» {V(به نقل از همان منبع حديث 3)V} و اين دو در صورت و در كف مي باشند (و هم چنين به حديث 4 و 5 باب نيز كه مضمون مشابه دارند استدلال نموده است) 2- سوره احزاب، آيه 59: {A{/Bيا أَيُّهَا اَلنَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ اَلْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْني أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كانَ اَللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً{w1-25w}{I33:59I}/}A}؛ {Mاي پيامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: پوشش هاي خود را بر خود فروتر گيرند اين براي آن كه شناخته نشوند و مورد آزار قرار نگيرند نزديك تر است و خدا آمرزنده مهربان است M}. واژه «جلابيب» در آيه شريفه جمع «جلباب» است و جلباب لباسي است كه تمامي بدن زن را مي پوشاند و يا خماري است كه سر و وجه را مي پوشاند و مقصود از اين قسمت آيه كه: «{A{/Bيُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَ {w11-14w}{I33:59I}/}A}» اين است كه خود را با جلباب بپوشانند و يقه و گريبان و سينه هاي آنان آشكار نشود. براي آگاهي بيشتر ر.ك: الميزان، ج 16، ص 339. نيز تفسير نمونه، ج 14، ص 434 تا 454 و ج 17، ص 425 تا 429.